Helpt Duchâtelet Standard uit de penarie?

Hij had zijn buik vol van de voetbalwereld. Roland Duchâtelet stoorde zich mateloos aan de belangenvermenging, de buitensporige salarissen en transfersommen, en opperde meermaals dat het spel niet eerlijk gespeeld werd. Recent diende hij klacht in bij de Belgische Mededingingsautoriteit, om de wantoestanden in het Belgisch voetbal (opnieuw) aan te klagen. De zakenman keert misschien terug in dat voetbalwereldje.

Niet als voorzitter. Bruno Venanzi nam Standard over van Roland Duchâtelet en reikt hem nu, na een flinke portie moddergooien, de hand. Venanzi is op zoek naar investeerders voor de Immobilière du Standard de Liège. Axel Witsel en Marouane Fellaini staken de nieuwe stadionvennootschap al enkele miljoenen euro’s toe.

Investeren in stenen. Roland Duchâtelet zegt er niet bij voorbaat neen tegen. De voormalige eigenaar van STVV, Charlton Athletic, Standard en Alcorcon geeft tegenover Sudinfo aan dat hij niet ja noch neen stelde op de vraag van Bruno Venanzi.

Venanzi nam in 2014 de aandelen van Duchâtelet over. De nieuwe hoofdaandeelhouder won snel de harten van de fans van Standard. Onder meer met de stelling: “Ik stap niet in dit verhaal om geld te verdienen, ik wil er natuurlijk ook niet aan verliezen.” De fans verweten Duchâtelet te veel geld uit de club te halen.

Enkele weken geleden klopte Venanzi zichzelf op de borst in een videoreportage op het clubkanaal. Sinds zijn aantreden als ‘big boss’ zou Standard alles samen slechts 1 miljoen euro verlies geleden hebben. Als het stadion vernieuwd kon worden, zou Standard een mooie toekomst tegemoet gaan.

Er kwam wel wat kunst- en vliegwerk bij kijken. Venanzi voerde in 2017 via zijn vennootschap Red and White Invest een kapitaalsherschikking ter waarde van 10 miljoen euro door.

Dit jaar werd de verkoop van het stadion erdoor gedrukt. Een nieuwe operatie om de schuldenberg klein te houden en vers geld aan te voeren. Maar je kan een stadion slechts  één keer verkopen. Er blijven weinig kunstgrepen over om de financiële balans op te kuisen.

Dat Venanzi uitgerekend bij Duchâtelet aanklopte om mee te investeren, geeft de ernst van de situatie aan. Pochen met “1 miljoen euro verlies in al die jaren” is een correcte weergave van de status.