OPINIE: Felice Mazzu kijkt best even in de spiegel
Het liep goed bij Union, Felice Mazzu koos voor Anderlecht. Dat avontuur duurde slechts enkele maanden. Mazzu kon wat later terug bij Sporting Charleroi aan de slag. De motor sputterde. In de aanloop naar de play-offs vloog Mazzu buiten. De clubleiding merkte te weinig geestdrift en samenhang op het veld en vreesde dat Mazzu het tij niet meer kon keren. Rik De Mil kreeg de motor wel aan de praat. Een jaar later gaat het van kwaad naar erger bij STVV.
Na het vertrek van Thorsten Fink koos de clubleiding voor Christian Lattanzio als nieuwe trainer. Een complete ‘miscast’. Dat had niet alleen met (alweer) laattijdige inkomende transfers te maken. STVV koos na een 3 op 18 voor Felice Mazzu. De motor begon wat beter te draaien. Beter voetbal met meer doelgevaar, maar de efficiëntie vooraan en achteraan bleef een stoorzender.
Visar Musliu kwam erbij, om de onbeschikbaarheid van Shogo Taniguchi op te vangen. De Japanse bazen haalden er ook Hiiro Komori bij. Een aanvaller uit de tweede J-League. Felice Mazzu kreeg een belangrijke stem bij de komst van drie andere spelers: Simen Juklerod, Loïc Lapoussin en Didier Lamkel Zé. Hij ging er prat op Lapoussin en Lamkel Zé persoonlijk overtuigd te hebben naar Stayen af te zakken. Met Juklerod wou hij al jaren geleden samenwerken.
Juklerod en Lamkel Zé haalden jaren geleden hun beste niveau. Dat schept weinig garantie op een kwaliteitsinjectie. Iedereen wist dat Lapoussin geen echte voetbalprof is. Mazzu stak zijn nek uit om die drie spelers erbij te krijgen. Een gevoelige financiële inspanning voor STVV. Mazzu wist Lamkel Zé ook niet het gareel te houden. Lapoussin sloft over het veld en Juklerod komt niet verder dan wat korte invalbeurten.
Tactisch falen
Op speeldag dertig kon STVV toch nog het behoud veiligstellen. OH Leuven pakte het tactisch slimmer aan en toonde meer strijdlust. Adriano Bertaccini benoemde het goed. Ging iedereen er wel voluit voor? Woorden die hem niet in dank werden afgenomen. Zoiets mag je niet zeggen, dat zou niet collegiaal zijn. Waanzin!
Het zou wel allemaal loslopen in de play-downs. Stoorzender Didier Lamkel Zé vloog eruit en STVV trok op stage in Nederland. Een povere prestatie tegen Beerschot volgde. De Kanaries speelden er lange tijd met elf tegen tien en ontsnapten op het Kiel aan puntenverlies. De thuismatch tegen KV Kortrijk was van nog lager allooi.
De bezoekers moesten op Stayen winnen om nog kans te maken op het behoud. Felice Mazzu had voor een compacte organisatie kunnen kiezen. Kortrijk laten komen en in de omschakeling toeslaan. Met Andres Ferrari en Adriano Bertaccini beschikt hij over snelle jongens in de aanval. Mazzu zag het anders, met drie aanvallende middenvelders. In een match waarin je vooraf wist dat de strijd voor de tweede bal doorslaggevend zou zijn.
Bernd Storck toonde meer tactisch vernuft. Hij buitte de pijnpunten bij STVV handig uit en zag zijn ploeg met 0-3 winnen op Stayen. Nota bene: Kortrijk trok in de wintermarcato tien nieuwe spelers aan. Vaak huurlingen en goedkope krachten. Storck wist er in een mum van tijd een goed geheel van te maken. De 10 op 12 spreekt boekdelen.
Mentaliteit
In die match deed Joel Fujita na de 0-3 teken naar meerdere ploegmaten. ‘Kom hier, we steken de koppen even bij elkaar.’ Billal Brahimi & co gingen daar drie keer niet op in. Een schrijnend tafereel, in een match waarin Felice Mazzu plots Kahveh Zahiroleslam inbracht als aanvallende middenvelder.
Brahimi heeft snelheid en een goede kapbeweging in de benen. Match na match levert hij echter talloze voorzetten af die twee tot drie meter te ver belanden. Zou het niet zinvol(ler) zijn die speler van flank te wisselen? Vanop links draaien die voorzetten het veld in.
Musliu en Patris stonden na afloop de pers te woord. Meerdere ploegmaten hadden het stadion toen al lang verlaten. Op naar wat anders. Naar de maten. De fans van STVV houden best rekening met een degradatie. Hun ploeg hangt als los zand aan elkaar. De nodige mentaliteit ontbreekt.
De clubleiding boog zich opnieuw over de trainersproblematiek. Welke andere coach stapt echter in dit verhaal? Degradatievoetbal, meerdere spelers met een handleiding, noem maar op. Zo mag Felice Mazzu toch nog verder doen. Op hoop van zegen… (DC)
