OPINIE: STVV moet het geweer snel van schouder veranderen

Veel balbezit en doelkansen. Met een iets ruimere kern en een spits met killersinstinct zat STVV vorig seizoen heel dicht tegen Play-off 1 aan. Met veel jong geweld en spelers uit de regio. De slogan ‘voetbal, volk en vuur’ kreeg terug leven.

Dat je als kleinere club te maken krijgt met een leegroof is geen schande. Matte Smets, Jarne Steuckers, Eric Bocat, Mathias Delorge, Aboubakary Koita en Zion Suzuki kregen meerdere aanbiedingen. Voetbal is business. Die spelers konden bij hun nieuwe club meer verdienen.

De clubleiding wist echter dat er veel belangstelling zou zijn. Matte Smets kon in februari naar KAA Gent en zag in laatste instantie van een transfer af, om het seizoen als STVV’er uit te doen. Het stond in de sterren geschreven dat hij deze zomer zou vertrekken. Steuckers had een afkoopsom van slechts 800.000 euro in zijn contract staan. Koita gaf in februari aan in de zomermercato te vertrekken. Bocat zat in februari bijna bij Trabzonspor.

Dan weet je dat je alert moet zijn! Zes basiskrachten vertrokken. In de voorbereiding trainde echter geen enkele nieuwkomer met de groep mee. Dat is om problemen vragen. Een club als STVV kan het zich niet veroorloven om de start te missen.

De beleidsmakers wisten bovendien dat Rihito Yamamoto, Joel Fujita en Leo Kokubo twee tot drie matchen zouden missen vanwege de Olympische Spelen.

Beste positie

Zineddine Belaïd sloot pas enkele dagen voor de eerste competitiematch bij de groep aan. Shogo Taniguchi nog wat later. Dat Belaïd een slechte beurt maakte tegen Sporting Charleroi kan je die speler moeilijk verwijten. Zijn eerste voetbalavontuur buiten Algerije, dat vraagt tijd. Hij werd bovendien in een ploeg gedropt die als los zand aan elkaar lijkt te hangen. Wie diende welk mannetje in de gaten te houden?

‘Wij willen bloed, zweet en tranen’ zongen de fans. Lag het aan de inzet? De Kanaries legden 124 km af, de Zebra’s kwamen aan 125 km. Wat ons betreft, dient vooral de trainer in de spiegel te kijken. Robert-Jan Van Wesemael liet vorig seizoen goede dingen zien op de rechterflank. Christian Lattanzio laat hem als centrale middenvelder opereren. Bruno Godeau moet nu zijn weg vinden als libero.

Aloïs Diriken voelt zich het best thuis als centrale verdediger. Een speler zonder ervaring in de eerste ploeg niet op zijn vertrouwde positie uitspelen, dat is geen geschenk. Olivier Dumont heeft wel ervaring als centrale middenvelder. Een speler met een groot loopvermogen. Hij diende tegen Charleroi echter de rechterflank op te zoeken. Dumont centraal en Van Wesemael op rechts, daar zit al wat meer logica in.

Flanken

De opvolger van Thorsten Fink wil STVV anders laten spelen. Minder over de flanken. In de voorbereiding liet hij de rechtsback op links spelen en vice versa. Om de spelers aan te leren meer het centrum op te zoeken.

Rik De Mil speelde daar gretig op in. “We hebben goed gebruik gemaakt van de ruimte op de flanken”, stelde hij na de 1-4 zege van Charleroi. Wat Anderlecht op de eerste speeldag te weinig deed.

In Anderlecht speelde STVV met één spits. Dat was ook het tactische plan van Christian Lattanzio in de thuismatch tegen Charleroi. Ryotaro Ito mocht wel opdraven, om Kahveh Zahiroleslam wat steun te bieden. Ito is echter een speler met een begenadigde pass, die een aanvaller op pad kan sturen. Zahiroleslam had constant twee spelers in zijn beurt. Ito zag geen alternatief, dus ging de bal breed of terug.

Zowel tegen Anderlecht als Charleroi kwam STVV nauwelijks in de gevarenzone opduiken. “Jullie gaan snel een ander STVV te zien krijgen”, gaf Lattanzio mee. Verandert alles echter met de terugkeer van Fujita en Yamamoto? Beide spelers waren vorig seizoen geen vaste waarden!

1 spits

Blijft Lattanzio voor onderbezette flanken kiezen? Blijft STVV met te veel spelers op de eigen helft hangen? Blijft hij voor één spits kiezen? Blijft hij spelers op een andere positie uitspelen?

Met Roberto Mancini en Patrick Vieira samenwerken is mooi. Meedraaien bij Manchester City en OGC Nice idem dito. Christian Lattanzio is nu echter hoofdtrainer. Een andere situatie. De Jupiler Pro League is ook niet de Major Soccer League.

De 52-jarige Italiaan was alleen bij het Amerikaanse FC Charlotte hoofdtrainer. Goed voor 63 matchen. Daar horen 24 zeges, 15 gelijke spelen en 24 nederlagen bij. Hij koos daarbij vaak voor een 4-5-1, 4-1-4-1 of 4-4-1-1. De STVV-fans zien het liever anders. Een ploeg met ballen. Lef en aanvalsdrift. Dat zit in het DNA van de Haspengouwse club. Een ploeg die de fans laat dromen… (DC)