OPINIE: Van Laeken over Pro League en Propere Handen
De Zaak Yé was nog niet helemaal van ons netvlies gebrand of Operatie Propere Handen stak de kop op. Een zoveelste schandaal in het Belgisch voetbal. Een smeuïg verhaal van witwaspraktijken, andere financiële fraude en matchfixing. Jan en alleman beloven werk te maken van betere tijden. Dat hoorden we echter al vaker. Frank Van Laeken denkt er het zijne van.
Marc Coucke kondigde in het kader van de Operatie Propere Handen aan dat de Pro League verregaande maatregelen zou nemen om dergelijke wandaden te voorkomen. En de schuldigen zouden streng gestraft worden. Marc Coucke is echter ook voorzitter van RSC Anderlecht. Regeren met twee petjes op. Wie controleert wie in het voetbal?
“Voorzitter zijn van een club én een rol spelen bij de bond of Pro League, het zou veel gezonder zijn als die combinaties niet mogelijk waren”, vertelt Frank Van Laeken aan Voetbalbelgie.be. “Dan spreek je toch met twee petjes op, en de vraag is welke petje het zwaarste doorweegt? Dat van de Pro League of van de club?”
“Ik vermoed dat van de club. Een Marc Coucke heeft veel geld in de overname van Anderlecht gestoken. Als in de Pro League beslissingen moeten worden genomen die in het nadeel kunnen zijn van Anderlecht kan ik mij niet voorstellen dat hij daar voor zal stemmen. Maar hij is geen alleenstaand geval. De Pro League zit vol met voorzitters of managers van clubs. Men daar beter bestuurders zetten die onafhankelijk zijn van de clubs.”
“De CEO, Pierre François, is redelijk onafhankelijk. Maar hij heeft natuurlijk wel zijn verleden bij enkele grote clubs. Die zal nog wel zijn connecties hebben. Men zou daar beter mensen installeren die geen enkele band met een club hebben. Dat kan de werking en de geloofwaardigheid van de Pro League alleen maar tegen goede komen.”
Geen opstand van de supporters
Operatie Propere Handen sloeg in als een bom. Het Belgisch voetbal daverde op zijn grondvesten. Het werd zelfs wereldnieuws. Matchfixing, fraude, de supporters lijken bij dat alles te berusten. Geen spandoeken, weinig of geen spreekkoren, wel wat open brieven en online reacties.
“Ik vrees een beetje dat de voetbalsupporters het probleem voor een stuk proberen te negeren”, merkt Van Laeken op. “Als ze echt boos zouden zijn vanwege die wanpraktijken dan zouden de stadion nu leeg zijn. En volgens mij zit er momenteel evenveel of even weinig volk op de tribunes dan voor begin oktober. De houding van de fans neigt naar een ‘Je m’en fou’. Ik vind dat vreemd. Eigenlijk zou je verwachten dat die supporters in opstand zouden komen tegen dingen als matchfixing en financiële fraude, want dat zijn zaken die gewoon niet kunnen en het voetbal kapot maken op termijn.”
“Blijkbaar ziet en hoort men dat gebeuren en lacht men daar eens mee. Af en toe roept iemand eens wat in de tribunes. Daar blijft het bij. Die fans hebben nochtans geld betaald om een wedstrijd met een eerlijk verloop te zien.”
Hallucinant hoge bedragen
Peter Maes zou grote sommen in het zwart ontvangen hebben, toen hij trainer was bij Racing Genk en Sporting Lokeren. In anderhalf jaar in Genkse loondienst zou het om meer dan 450.000 euro gaan, onder het mom van scoutingsopdrachten. Betaald via vennootschappen in Montenegro of Cyprus.
“Of er dan geen lampje moet gaan branden bij de club zelf? Ik zou zeggen ja, maar je kan ook een andere vraag stellen. Misschien waren de clubs wel gewoon op de hoogte van heel die carrousel?”, gooit Frank Van Laeken – columnist in De Standaard – de bal terug.
“Ik kan mij dat niet voorstellen dat die clubs daar niet van op de hoogte waren. Zeker niet met de omvang van die bedragen. Voor simpele scoutingsopdrachten zijn dat toch bedragen die hallucinant hoog liggen. Die clubs hebben bovendien een contract afgesloten met in dit geval die trainer, Peter Maes. Dan zijn de betalingsmodaliteiten bekend. Ik kan mij niet voorstellen dat er bij die contractonderhandelingen niet gepraat is over het gedeelte wat niet officieel betaald kon worden.”
“Clubs zijn niet naïef, supporters voor een stuk wel. Maar we mogen toch niet allemaal de ogen sluiten voor dit soort praktijken. Ik kan mij echt niet voorstellen dat dit onbewust zo gegaan is. In het reglement van de Pro League is de sanctie voor zulke praktijken duidelijk. De club verliest zijn licentie en moet degraderen. Persoonlijk denk ik dat een degradatie een heel zware sanctie zou zijn. Ik heb in mijn column De Bankzitter wel gesuggereerd dat men de clubs die spelers of trainers in het zwart betalen daar zwaar voor moet laten opdraaien. Als Peter Maes circa 450.000 euro zwart geld gekregen heeft, dan zou de club 900.000 euro moeten betalen. Dan gaan ze misschien toch twee keer nadenken voordat ze aan zomaar aan dat soort praktijken meedoen.”
Degradatie te zware straf
“Je zou die club ook puntenaftrek kunnen opleggen, volgend seizoen bijvoorbeeld. Degradatie vind ik een iets te zware straf. Er zou ook een extra voorwaardelijke straf opgelegd kunnen worden. Clubs die opnieuw met zwart geld in aanraking komen, verdienen te degraderen en geen licentie te krijgen. Wie niet horen wil, moet maar voelen.”
“Zwart geld was een groot probleem in ons voetbal in de jaren 70-80. De onderzoeksrechter Guy Bellemans heeft in 1984 veel blootgelegd. Daar hoorden strenge straffen bij. Zowel financieel als met langdurige schorsingen. Het is heel vreemd dat zoveel jaar later dit blijkbaar nog altijd opduikt in ons voetbal. De betrokken instanties mogen geen medelijden tonen. Fraude is fraude.”
“Je kan dat ook niet maken naar de clubs die het wel goed menen. Of naar clubs toe die een reeks hogerop trachten te klimmen en niet mogen promoveren omdat ze te weinig zitplaatsen hebben of omdat de verlichting niet sterk genoeg is”, geeft Frank Van Laeken aan.
“Matchfixing is nog wat anders, dan gaat het om een directe beïnvloeding van de competitie. Daar hoort geen medelijden bij. Clubs die er aan meewerkten moeten daar zwaar voor boeten. Wie op de hoogte was en stilzwijgend toekeek verdient ook een straf. Zonder pardon!”
(DC/AVDA)
