Minder clubs, maar op natuurlijke wijze

Elke club, klein of groot heeft recht van bestaan zolang ze alle regels (juridisch-financieel-sportief) respecteert en naleeft. Dat bepaalde stemmen opgaan voor het verminderen van het aantal clubs vind ik echter terecht.  Vier bakkers in een klein dorp zijn ook teveel.

Naar economische realiteit is er misschien maar plaats voor 12 eersteklassers en evenveel tweedeklassers. Vele clubs maken schulden en kunnen het hoofd slechts boven water houden dankzij een lucratieve transfer of een gulle mecenas.

Ik ben echter voorstander van een natuurlijk proces om tot minder clubs te komen. Het adequaat toepassen van licentieregels in het verleden had waarschijnlijk reeds meer clubs de kop gekost.

Heeft KVC Westerlo minder recht van bestaan dan KAA Gent? Neen, te meer daar Westerlo een eenvoudig maar goed gestructureerde clubs is. Met een gemiddelde van 5.000 toeschouwers bereikt deze club 6% van haar hinterland van ongeveer 80.000 mensen.

KAA Gent met een gemiddelde van 10.000 toeschouwers bereikt slechts 4% van een grootstedelijk gebied (250.000 inwoners), dus in verhouding minder. VC Westerlo boert al jaren goed, hoort thuis in eerste klasse, helaas loopt het dit seizoen sportief iets minder.

Voetbal minder in trek

RSC Anderlecht versmacht Brussels, Beerschot AC en FC Antwerp ziin niet echt goede buren en onder meer Moeskroen en La Louvière zijn reeds kopje onder gegaan. Vaak wordt tegen beter weten in halsstarrig vastgehouden aan sentiment en nostalgie.

De sportieve rangschikking aan het einde van het seizoen is vaak een weerspiegeling van het budget. Een vermindering van het aantal ploegen, verhoogt de concurrentiestrijd en zal onze competitie aantrekkelijker maken. 

Professionalisering van de tweede klasse met minder clubs, een betere verdeling van de TV-gelden onder minder clubs, zal het verschil tussen eerste en tweede klasse ook in een beter evenwicht brengen. Vanaf derde nationale spreken we dan zoals in Nederland van amateurvoetbal.

In de lagere reeksen merk je nu al dat vele provinciale clubs het moeilijk hebben, zelfs tegen beter weten in met een beperkt aantal jeugdcategorieën verder doen. Voetbal is bij de jeugd ook minder in trek door de vele alternatieven.

Clubs zouden meer geld kunnen investeren in jeugdwerking, wat nog niet betekent dat het geld anders en beter besteed wordt. De kans is reëel dat jeugdspelers minder kansen krijgen daar bij een inkrimping van het aantal ploegen de kans op degradatie groter is en er sowieso minder profspelers zullen zijn.

Misschien dat bij de eerstkomende toekenning van de licenties het natuurlijk proces van inkrimping reeds wordt ingezet. Hopelijk zal het gezonde verstand in de toekomst zegevieren en kunnen we gaan naar het aantal clubs dat overeenstemt met de economische realiteit.

Thomas Caers
www.footandmore.be

{banner keyword=albumprinter}