OPINIE: Japanners kijken toch best eens in de STVV-spiegel

We horen het Yusuke Muranaka nog vertellen. De topman van het Japanse DMM deed in november 2017 de toekomstvisie van STVV uit de doeken. Een stabiele eersteklasser, met ambitie, terug meer fans in de tribunes, opwaardering van de jeugdopleiding. Die stabiliteit lijkt heel ver te zoeken.

November 2017.
Een machtswissel bij de Koninklijke Sint-Truidense Voetbal Vereniging. Roland Duchâtelet verkocht zijn aandelen aan het Japanse Digital Media Market, dat ook bij enkele andere Belgische clubs had rondgeneusd. Ook bij Beerschot. Toeval of niet, een zestal maanden later kaapten ze Marc Brys en drie assistenten op het Kiel weg.

Mei 2018.
Bij de voorstelling van de nieuwe technische staf werd de ambitie van DMM opnieuw herhaald. STVV zou binnen drie seizoenen Play-off 1 spelen en liefst ook Europa induiken. “Tegen mij hebben ze verteld dat ze dat al na één seizoen willen”, grapte Marc Brys.

Januari 2019.
STVV staat in de top zes. Jan en alleman zien dat er wat verval is. Met een kern van veertien à vijftien spelers kan je die Play-off 1 niet halen. De supporters schrikken zich een bult. Roman Bezus wordt aan AA Gent verkocht, Casper De Norre mag naar Racing Genk. Er komen drie spelers van lager allooi bij.

Maart 2019.
Pas op de laatste speeldag van de reguliere competitie valt het doek. AA Gent wint met 0-1 op Stayen, tegen een uitgeblutst STVV, en mag Play-off 1 in.

Zomer 2019.
Geen Takehiro Tomiyasu, Daichi Kamada en Alexis De Sart meer bij STVV. De fans en de technische staf krijgen van de Japanse eigenaars te horen dat er kwalitatieve versterking op komst is. Kwaliteit staat echter niet gelijk aan kwaliteit. Je beoordeelt spelers op hun talent en mentaliteit, niet op het aantal ‘likes’ op de sociale media.

November 2019.
Twee jaar na de machtsovername staat STVV elfde en ligt Marc Brys – die voor de lange termijn was gehaald – buiten. In die twee jaar heeft STVV nog meer supporters verloren en liep de interesse van lokale en Belgische sponsors verder terug. In Azië won de Haspengouwse club wel aan populariteit. Aan sponsors en aan ‘likes’.

De kroniek van een aangekondigd ontslag

“Hij is de hoer van Racing Genk”, zongen de fans na de 1-3 nederlaag tegen Sporting Charleroi. Terecht of niet? Marc Brys ging twee keer met de aartsrivaal praten, als potentiële opvolger van Felice Mazzu. Een buitenstaander vindt dat geen vreemd verhaal. De Genkies maken immers deel uit van de G5, de Kanaries niet. Een stap hogerop. Maar wat zouden de Anderlechtfans doen als Frank Vercauteren met Club Brugge zou praten? Zou Marc Brys – die Beerschot in zijn hart draagt – ingaan op een uitnodiging van Antwerp? Zouden die fans dat ook zomaar lusten?

Voetbal is anno 2019 verloederd tot ‘voetbal is business’. Er hoort (gelukkig) toch nog een beetje historie en clubliefde bij. Bepaalde zaken doe je beter niet. Tenzij je uit bent op een ontslag. Brys had zijn flirt met Racing Genk ook stil kunnen houden. Wie zegt trouwens dat andere trainers niet met de titelverdediger spraken? Een ‘contact’ met de makelaar van een trainer kan ook ‘meer’ inhouden.

Voor of tegen Marc Brys, hij heeft het in zijn bijna anderhalf seizoen bij STVV zeker niet slecht gedaan. Je kan kritiek hebben op zijn tactische keuzes. Zelfs Philippe Clement krijgt ondanks de wervelende prestaties van Club Brugge regelmatig kritiek te slikken. Al die discussies maken het voetbal juist zo populair.

Je moet ook naar andere dingen kijken. Vorig seizoen werd STVV zevende. Wat als DMM Bezus en De Norre niet te gelde had gemaakt? Mogelijk had STVV dan wél Play-off 1 gehaald. Via die weg lag er ook extra geld te verdienen. Met die nacompetitie in de benen had een Tomiyasu misschien nog wat meer geld op kunnen leveren?

Een Roman Bezus bestempelt Brys als zijn beste coach. Casper De Norre en Takehiro Tomiyasu haalden ook de loftrompet boven. Die Tomiyasu mocht in zijn eerste halfjaar, met Jonas De Roeck als trainer, één minuut meedoen. Brys zag veel in de verdediger en Tomiyasu wandelde voor 9 miljoen euro buiten. Daichi Kamada bleef na zijn terugkeer naar Eintracht Frankfurt niet zomaar contact houden met zijn voormalige trainer. Dan kan je moeilijk stellen dat Marc Brys en zijn staf slecht bezig waren.

De Japanse eigenaars kijken best in de STVV-spiegel. Vinden ze bepaalde dingen normaal? Al maanden was er geen communicatie meer met de coach. Marc Brys moest via de media vernemen of er een tester of nieuwe speler op komst was. Als men de trainer in vraag stelt, dient dat ook met technisch directeur Andrei Pinto – een Braziliaanse Japanner – te gebeuren. Wat zag hij in die vele spelers die niet pasten in het Belgisch voetbal of gewoon niet goed genoeg zijn?

Elke voorzitter of eigenaar praat graag mee over het tactische verhaal. Daar horen echter grenzen bij. Takayuki Tateishi, de opvolger van Yusuke Muranaka, stelde op een uitzonderlijk informatiemoment dat hij STVV in een 4-4-2 wil zien spelen. Marc Brys zag het fout. De Japanse CEO zou ook een keer met de trainer praten over de nieuwkomers die niet in actie kwamen. Ook daar zag Brys het fout. Dat gesprek kwam er niet. Er was nochtans voldoende tijd in de interlandbreak. Of wenste men geen plooien glad te strijken en was het gewoon wachten op een geschikt ontslagmoment?

Kantelmoment

Als men die weg wil volgen, kiest men best voor een ja-knikker als trainer. Geen type Marc Brys. Iemand die rekening houdt met de commerciële belangen in Azië en andere landen. Iemand die het niet erg vindt dat een speler er op training de kantjes afloopt, zich niet toont in de beloftenmatchen, en de tactische richtlijnen aan zijn laars lapt. Iemand die het niet erg vindt dat hij een digitale topper (De Vietnamese Messi) in actie moet laten komen.

Gaat dat STVV uitgroeien tot een stabiele eersteklasser? Lopen de tribunes terug vol voor zo’n verhaal? Wil een Belgisch talent bij de jeugd van STVV spelen of blijven als er een toestroom valt te noteren van talloze jongeren uit alle windstreken?

Twee weken geleden deed DMM een stand van zaken uit de doeken. Waarbij ze benadrukten dat de commerciële uitbouw voorrang geniet op het sportieve verhaal. Men gaf ook aan dat een vol stadion niet bovenaan op de agenda stond. Dat zou slechts twee miljoen euro extra opleveren, waar er in Azië meer geld te rapen valt als er andere spelers op het veld zouden staan.

Germinal Ekeren speelde jarenlang in de subtop mee en speelde Europees, op een steenworp van een grootstad als Antwerpen. Twee Belgen met een groot vermogen pompten het nodige geld in de club. Maar de tribunes in het Veltwijckpark bleven karig gevuld. Bij Lierse zat er wel veel volk in het stadion. Tot een Egyptische zakenman met wilde dromen kwam aandraven en meerdere landgenoten naar de Kempen liet afzakken. Spelers en stafleden. De fans haakten massaal af voor dat verhaal.

Geen enkele voetbalclub heeft er baat bij voor lege tribunes te spelen. Spelers blijven niet harder lopen voor een zoveelste extra bonus. Ze doen dat wel als het kot in band staat, als de twaalfde man de spelers extra zuurstof geeft. Meerdere jaren geleden beschikte STVV over een dergelijke troef.

Na anderhalf jaar Digital Media Market staat STVV voor een kantelmoment. Wordt de kloof tussen de achterban en de club nog groter of doet men er alles aan om een gezonde mix te vinden tussen Haspengouw en Azië? Waarbij men de trainer het nodige materiaal in handen geeft, waarbij men de club niet uit een (onbereikbare) ivoren toren blijft leiden?