Wouter Vrancken, van voetballer tot vader

Wouter Vrancken is de Limburgse schakel op het middenveld van AA Gent. Hij speelde in het voorbije seizoen op een zeer hoog niveau en schitterde aan de zijde van Mbark Boussoufa. Zijn naam wordt steeds meer en meer genoemd bij de topclubs. Vrancken heeft nog een contract voor één jaar bij de Buffalo’s.

We ontmoeten elkaar op de Gentse Korenmarkt. Hij is enkele dagen terug van Turkije en knoopt onmiddellijk een gesprek aan over het mooie weer. Bij het lopen over de Korenmarkt wordt hij snel aangeklampt door twee fans. Ze willen met hem op de foto. Wouter maakt er geen probleem van. “Dat hoort er bij hé,” lacht hij. We nemen plaats op één van de vele terrasjes.

 

Wouter, hoe ben jij in het voetbal terechtgekomen?

 

“Als klein jongetje ben ik met mijn familie meegegaan naar een voetbalwedstrijd. Een verre oom van mij was trainer van een voetbalploeg. Mijn vader heeft ook lange tijd in de goal gestaan. Mijn drang om te voetballen is geleidelijk aan gekomen. Het voetbal zat niet echt in de genen. Ik ben begonnen met voetballen bij Duras en Sporting Aalst. Deze clubs liggen allebei in de omgeving van Sint-Truiden. Ik ben vervolgens overgestapt naar het nationale niveau. Ik heb vijf jaar bij Tongeren gespeeld, daarna bij STVV en nu dus bij Gent.”

 

Waarom heb je destijds voor Gent gekozen?

 

“Na acht jaar was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik wil namelijk iets maken van mijn carrière en de lat moet dus steeds iets hoger gelegd worden. Toen Gent kwam, heb ik niet lang getwijfeld. Gent speelt aan de top van het klassement terwijl STVV een middenmotor is.”

 

Hoe blik jij terug op de voorbije competitie?

 

“Die is absoluut geslaagd. Wij speelden een fantastische terugronde. Ik denk zelfs dat wij in de terugronde het meeste punten van alle ploegen haalden. We wonnen niet alleen onze wedstrijden, maar hebben ook vele ploegen van het veld gespeeld. De overwinning tegen Club Brugge en de volledige terugronde is iets dat zeker zal bijblijven. Ook persoonlijk heb ik niet te klagen. Het is de eerste keer dat ik zeven doelpunten kan maken in één seizoen. Maar ik weet ook dat ik nog beter kan. Ik vond het ook belangrijk dat ik bij die goede terugronde op het veld stond. Ik heb mij heel goed geamuseerd.”

 

Je haalde het aan. De terugronde was heel sterk, maar in de heenronde liep het voor geen meter. Er kwam zelfs kritiek van de voorzitter. Wanneer is dan die déclic gekomen?

 

“De eerste ronde was inderdaad geen hoogvlieger. Iedereen speelde te veel voor zichzelf en het werd veel te gemakkelijk opgenomen. Na de mooie Intertoto wedstrijd tegen Valencia dachten veel spelers dat het vanzelf zou gaan. Wat de voorzitter betreft en allemaal gezegd heeft, daar til ik niet zo zwaar aan. De man is ook supporter en is emotioneel betrokken bij Gent. Zijn woorden hebben de spelersgroep niet beïnvloed. De déclic is er gekomen op het einde van de eerste ronde. Toen hebben wij met de volledige groep de koppen bij elkaar gestoken en als ploeg naar een oplossing gezocht.”

 

Hoe belangrijk was de factor Boussoufa?

 

“Die jongen was belangrijk en vooral beslissend. Zo’n jongen krijg je maar één keer in de zoveel jaar in de ploeg. Ik vind het vooral ook hoopgevend dat wij ook zonder Boussoufa kunnen voetballen. Wij hebben op het einde van het seizoen Anderlecht van het terrein gespeeld. En Mbark was er niet bij. Aan die jongen kun je de bal kwijt. Je bent er zeker van dat hij er wel iets met zal doen. Hij lag ook heel goed in de groep. Mbark was altijd vriendelijk en vertoonde geen vedette-allures. Hij speelde voor de ploeg. Maar iedereen heeft het steeds over Boussoufa, terwijl er in Gent ook nog andere goede spelers rondlopen. Over een Dominic Foley wordt er niet gesproken, terwijl dat één van de beste targetmannen is in de Belgische competitie.”

 

Je spreekt over Boussoufa in de verleden tijd. Hij verlaat Gent voor Anderlecht. Zal hij daar slagen?

 

“Ik denk het wel. Hij zal zeker slagen als hij een taak krijgt opgelegd naar zijn kwaliteiten toe. Je moet hem een vrije rol geven om acties te maken en assists af te leveren. Hij wordt de vervanger van Zetterberg genoemd. Maar Zetterberg speelde meer centraal. Als Boussoufa zijn rol zal overnemen, zal hij niet meer kunnen genieten van die grote vrijheid.”

 

Hoe is het eigenlijk werken onder het bewind van Georges Leekens?

 

“Heel plezant! Hij is één van de beste trainers in België. Hij weet hoe zijn spelers in elkaar zitten. Hij weet hoe het voetbal in elkaar zit. De man heeft heel veel ervaring. Ik kan heel veel voorbeelden en anekdotes vertellen over zijn trainerskwaliteiten. Op het einde van het seizoen werd er bijvoorbeeld bij veel ploegen nog hard getraind. Georges deed dit niet, terwijl wij nog meespeelde voor de Europese plaatsen. Er werd niet meer op fysiek getraind. Leekens organiseerde in de plaats daarvan wedstrijdjes, tennisvoetbal en andere plezante dingen. Zo was het voor de spelers een plezier om te komen trainen.”

 

Wat is de ambitie voor het volgende seizoen?

 

“Dat is even goed doen als het voorbije seizoen. We moeten bij de eerste vijf kunnen eindigen. De club wil namelijk evolueren naar een topclub. Vandaar ook dat er een nieuw stadion zal komen. Dat is de ambitie van de club. Maar ik vind dat er een andere ambitie zou moeten zijn. De ambitie zou moeten zijn om iedere week het veld op te stappen en die wedstrijd te winnen. Ik heb ook gehoord dat Genk, Club Brugge en Anderlecht geïnteresseerd waren in mijn diensten. Ik voel mij heel goed bij Gent. Mijn enige ambitie is om bij een topclub te spelen. En is dat bij het ambitieuze Gent, des te beter. Het volledige pakket moet echter meegaan als je wil evolueren naar een topclub. Ik heb het dus vooral over het financiële aspect.”

 

Waarom moeten ploegen als Anderlecht, Club Brugge en Genk je kopen?

 

“Ik ben een ploegspeler. Ik zou alles doen voor de ploeg. Ik kan centraal op het middenveld zowel verdedigend als aanvallend spelen. Ik vind het moeilijk om mijn goede punten op te noemen. Ik kan beter mijn slechte punten opnoemen. Ik ben niet zo snel op de eerste meters en ik ben totaal geen Boussoufa. Ik zal kan geen vier man dribbelen om dan de bal simpel in de goal te leggen.”

 

Iedereen dacht dat je geselecteerd zou worden voor de Rode Duivels. Je was er niet bij.

 

eJa, dat is de keuze van de bondscoach. Veel mensen vroegen mij al waarom ik er niet bij ben. Ik had het een eer gevonden om voor België te spelen. Ik heb er niet wakker van gelegen.”

 

Wie wordt wereldkampioen?

 

“Ik denk Brazilië. De enige ploeg die Brazilië kan kloppen, is Brazilië zelf.”

 

Beschouw je voetbal als een hobby of een beroep?

 

“Voetbal is een beroep dat ik zeer graag doe. Ik speel voor het plezier en het geld. Als ik alleen voor het plezier zou spelen, speelde ik in een caféploeg met mijn kameraden. Ik besef ook dat wij als voetballers een mooi leven hebben. Wij hebben veel vrije tijd, maar je moet ook veel laten. Je kunt moeilijk in het weekend op de lappen gaan. Na de wedstrijd ga ik meestal wel iets drinken met de ploegmaten en de vrienden. Voor mijn vrouw is het soms gemakkelijk en soms moeilijk om met een profvoetballer te leven. We kunnen veel op uitstap gaan met het gezin omdat ik toch wel veel vrije tijd heb. Maar in het weekend blijft ze veel thuis. Ze let ook op haar eten omdat ik op mijn eten moet letten.”

 

Je bent getrouwd en je hebt een dochter. Heeft dat je rustiger gemaakt?

 

“Absoluut. Het getrouwd zijn niet echt, omdat wij toch al vijf jaar samen waren. De geboorte van mijn dochter heeft mij wel veel dingen laten relativeren. Als je thuiskomt na een slechte match en je ziet dan je dochter, dan ben je dat vergeten. Voetbal is niet alles en het stelt niet veel voor in vergelijking met mijn dochter.”

 

Neem je het voetbal mee naar huis?

 

“Neen. Er wordt negentig procent van de tijd niet over voetbal gepraat. Als ik thuis ben, wil ik mij bezighouden met mijn gezin. Ik hecht ook veel belang aan de familie en mijn kameraderen. Als je van club verhuist, verwatert meestal het contact met familie en vrienden. En dat wil ik niet zien gebeuren. Binnenkort is er een reünie van mijn oude schoolmakkers uit het secundair onderwijs. En dat wil ik toch niet missen.”

 

Ben je van plan om in het voetbal te blijven?

 

eJa, toch wel. Maar op welk niveau dat zal zijn, weet ik nog niet. Het liefst van al zou ik willen werken met de jeugd. In Sint-Truiden heb ik de jeugd getraind en wat je van die gastjes terugkrijgt is echt de Max.”

 

Bedankt voor dit gesprek en geniet nog van het mooie weer.

 

“Graag gedaan!”

 

{banner keyword=voetbalshirts clubs}