Didier Lamkel Zé krijgt raad van zijn vader

Een talentvolle voetballer, met een handleiding. Didier Lamkel Ze, dat was zus of zo, niet ergens tussenin. Al lijkt hij de laatste weken toch wat meer tot rust gekomen. Zijn eerste selectie voor de nationale ploeg van Kameroen kan nog een stap in die richting betekenen.

“Didier is altijd al gereserveerd geweest”, geeft zijn 61-jarige vader Theophile tegenover Het Nieuwsblad aan. “In feite is hij een van onze kalmste kinderen. Als hij tijdens de vakantie in het land is, bougeert hij amper. Hij zit hier altijd voetbal te kijken, of op dat kastje (PlayStation, red.) te spelen.”

“Een prater is Didier nooit geweest. Dat hield hij voor op het veld. (grijnst) Als hij dat veld opkomt, maakt hij zijn Afrikaanse voornaam helemaal waar. Lamkel, dat wil zeggen dat je je smijt, dat je heel je hart geeft, dat je de lont aansteekt.”

Lamkel Zé heeft soms moeite om zichzelf in toom te houden. “Als hij iemand wil dribbelen maar dan een schop krijgt, reageert hij. Daar moet hij nog leren mee omgaan, hij wordt te snel kwaad. Je ziet: ik volg het, hè. Ik probeer in ons dorp zo veel mogelijk van zijn matchen mee te pikken. Hij is schitterend bezig, hè, bij Antwerp. En hij kan nog groeien.”