FC Barcelona van Barça naar FC Miskoop?

Neen, het gaat niet goed met FC Barcelona. Als Real Madrid zich niet verslikt, kunnen de blaugrana naar de landstitel fluiten. Jan en alleman wijzen naar de trainer. Dat is goedkoop. Er is zoveel meer aan de hand.

Nog niet zo lang geleden profileerde Barça zich als een andere voetbalvereniging. ‘Mes que un club’, meer dan een club. Andere clubs lieten hun shirt vol proppen met commerciële boodschappen. Ze verkochten de naam van hun stadion. FC Barcelona deed daar lange tijd niet aan mee. Met trots.

Het bestuur plooide echter ook voor de oliedollars uit Qatar. Zo konden ze Lionel Messi & co nog meer betalen. Dat voetballers een houdbaarheidsdatum hebben, dat waren ze vergeten. Messi is in de nadagen van zijn indrukwekkende spelerscarrière beland. Voor die mindere prestaties krijgt hij meer geld.

Maar het gaat niet alleen om Messi. FC Barcelona gooide met het geld. De combinatie van torenhoge transfersommen en salarissen zorgt voor problemen. Extra inkomsten blijven genereren, dat is moeilijk. De Catalanen gaan de stadionnaam vermarkten. Camp Nou maakt plaats voor een bedrijfsnaam.

Dan zijn ze bijna aan het einde van hun Latijn. Waar kan FC Barcelona nog geld vinden? Wordt een overname door een buitenlandse investeerdersgroep de volgende stap?

De clubleiding mag in de spiegel kijken. In de laatste vijf seizoenen werd even 800 miljoen euro uitgetrokken voor de komst van nieuwe spelers. Had FC Barcelona niet de beste jeugdopleiding?

Philippe Coutinho en Ousmane Dembélé kwamen samen voor 260 miljoen euro. Een rol van betekenis speelden ze niet. Bij een verkoop is Barça de grote verliezer. Ze betaalden ook 93 miljoen euro voor Clément Lenglet (verdediger), Neto (tweede keeper) en Trincao (een Portugees talent van Braga).

Als we toch bezig zijn: 34 miljoen euro voor Arda Turan, 40 miljoen voor Paulinho, 36 miljoen voor Nelson Semedo. Met de 120 miljoen euro die ze voor Antoine Griezmann – hij speelt en scoort weinig – betaalden, komen ze aan 800 miljoen euro.

Het transferbeleid van de Catalaanse trots doet pijn aan de ogen. Miskoop na miskoop.