Was dat geen goedkope kritiek van Jan Mulder?
Roberto Martinez nam Zinho Vanheusden niet in zijn elf op. Hij koos achteraan voor het meer ervaren trio Toby Alderweireld, Dedryck Boyata en Jason Denayer. “Een keuze voor stabiliteit”, aldus de bondscoach. Jan Mulder deed dat af als prietpraat. Terecht?
“De opstelling is gebaseerd op trainingsarbeid. Ik zag iedereen aan het werk, en ik koos voor de logische namen op het terrein”, luidde de uitleg van Roberto Martinez voor de wedstrijd. “Batshuayi verdient het vanwege zijn vorige interland tegen Wit-Rusland, terwijl Praet en Lukebakio met hun technische kwaliteiten het verschil kunnen brengen. Achterin heb ik voor stabiliteit gekozen in functie van Koen Casteels. Aangezien hij nieuw is, wil ik ervaren namen in mijn verdediging zien.”
Jan Mulder zag het anders. “Stabiliteit? Ik zie enkel instabiliteit! Instabiliteit troef zelfs. Ik vind dit soort van uitleg bijzonder vergezocht. Zeker als je zag hoe deze verdediging het deed tegen Estland.”
In die match liep het niet goed achteraan. Tegen Tsjechië hield België wel de nul, met het trio Alderweireld-Denayer-Vertonghen. De Rode Duivels slikten ook geen doelpunt tegen Wit-Rusland, met een experimenteel elftal op een slechte grasmat. Zo kreeg de bondscoach toch nog een beetje gelijk.
Gert Verheyen toont begrip voor de selectiekeuze van Roberto Martinez. “De wedstrijd had een te hoog San Marino-gehalte om er verregaande conclusies aan vast te knopen”, stelt hij in Het Nieuwsblad. “Over Zinho Vanheusden hadden we weinig kunnen leren tegen Wit-Rusland.”