Spelers Spanje aan de drugs?
Geen kwartfinale voor Spanje. Uitgeschakeld worden door Marokko zorgt voor nog meer kritiek op bondscoach Luis Enrique en de spelers. De Spaanse media zijn bikkelhard.
Spanje had in de eerste helft 69 procent van het balbezit. Na de rust was dat 81 procent en in de verlengingen 85 procent. Volgens El Pais zat Spanje “aan de drugs”. Daar hoort wat duiding bij: “balbezit om balbezit te hebben, de bal hebben om ermee te pronken zonder te beseffen dat je ‘m in het doel moet zien te krijgen.”
“De ploeg is heel goed in het behouden van de bal, maar uiteindelijk beweegt die zonder dat ze weten wat ze ermee moeten doen”, blikt de grootste krant van Spanje terug. “Je kunt drugs gebruiken met een doel, bijvoorbeeld het verlichten van de pijn, maar op een gegeven moment vergeet je het doel, en gebruik je het alleen maar omdat de pijn toeneemt als je het niet doet. Dat heet een verslaving en kan gebeuren door drugs, door vrienden, door liefde, door werk en door voetbal. Dat is allemaal niet erg, als je weet hoe je het moet gebruiken. Het Spaanse team weet de bal op briljante wijze te gebruiken. Maar het wordt angstaanjagend als ze het vergeten. Het is alsof een man naar een etentje komt, zegt dat hij alleen wil praten over onderwerpen waar hij verstand van heeft, en de hele avond zijn mond niet meer houdt. Je verveelt je dood.”
Sportkrant AS zag dat Spanje ‘stierf zoals in Rusland’, doelend op de uitschakeling in de achtste finale van het WK 2018 na penalty’s in en tegen Rusland. ‘Vaarwel wereldbeker. Spanje vertrekt met hetzelfde gevoel als in 2018: keer op keer stuit de ploeg op een muur. Spanje verlaat Qatar met slechts één overwinning op zak. Na de 7-0 tegen Costa Rica voelden we ons de koning te rijk, maar we blijken slechts bedelaars.’ Volgens Sport verdiende Spanje de nederlaag niet. ‘Maar op het WK is geen plek voor die nuance. Spanje had alles behalve het belangrijkste: een doelpunt. Spanje domineerde de wedstrijd, maar stuitte op de Marokkaanse muur. De laatste pass en het schot ontbraken.’
Luis Enrique zei voorafgaand aan de wedstrijd dat zijn spelers zich uitgebreid hadden voorbereid op een penaltyserie. Toch miste Spanje al zijn penalty’s. ‘Regel één van een WK: vroeg of laat kom je een penaltyreeks tegen. Net als in Mexico (1986), Zuid-Korea (2002) en Rusland (2018) vertrekt Spanje nadat het angstig aan de penalty’s begon’, merkt Marca op. ‘We leken in de zevende hemel na de overwinning op Costa Rica, maar daarna belandden we in een neerwaartse spiraal. Het had nooit op strafschoppen aan mogen komen. De spelers bleven de bal maar rondspelen. Zonder een schot op doel kun je geen wedstrijd winnen.’
Marca deelt complimenten uit aan Sofyan Amrabat, die met zijn ‘vijftien longen’ een ‘memorabele wedstrijd in fysiek opzicht’ neerzette. Mundo Deportivo noemt Marokko ‘de grote revelatie’ van het WK en trekt een pijnlijke conclusie over Spanje: ‘Net als in Rusland is de achtste finale het eindstation. Dat is het maximaal haalbare sinds het embleem aan het logo werd toegevoegd.’ Na het gewonnen WK van 2010 kwamen de Spanjaarden inderdaad nooit verder dan de achtste finale.
