OPINIE: Draagt Licentiecommissie bij tot extra problemen?
Vorig seizoen konden slechts vijf clubs positieve financiële cijfers op tafel gooien. De negentien andere profclubs eindigden in het rood. Te veel clubleiders laten zich verleiden om hogere lonen en transfersommen toe te kennen. Al jarenlang is duidelijk dat de meeste Belgische clubs te afhankelijk zijn van uitgaande transfers.
Kwalificatie voor de Champions League of niet? Dat brak RSC Anderlecht zuur op. Ze konden dat gat dichten met uitgaande transfers. Sloeg het ook op dat vlak tegen dan werd er toch maar geïnvesteerd om het volgende seizoen te kunnen oogsten. Keer na keer werden de grenzen verlegd. Bij de jaarwisseling kwam aan het licht dat Anderlecht met een schuldenberg van 95 miljoen euro in de maag zat.
Anderlecht is geen alleenstaand feit natuurlijk. De cijfers van het seizoen 2018/2019 spreken boekdelen. De gemiddelde loonmassa ligt te hoog. Een gevolg van ‘als de ene club zotte dingen doet, moeten wij volgen’.
Al zijn er uitzonderingen. STVV leed seizoen na seizoen een exploitatieverlies, dat om de zoveel tijd weggewerkt kon worden met een uitgaande transfer. Dat was de theorie. In de praktijk lukte dat niet altijd. De Japanse eigenaars maakten schoon schip. Met enkele verkopen wisten ze alle schulden weg te werken. Er dient nu eerst commerciële groei gerealiseerd te worden, wat dan weer in de uitbouw van het sportieve verhaal gepompt kan worden. Een stap-voor-stap scenario.
Liefst negentien clubs eindigden in de rode cijfers! Slechts vijf verenigingen bleven met hun koppeke boven water. Dan is het niet vijf voor twaalf maar minstens twaalf uur.
In die zin wekt het verbazing dat de Licentiecommissie de clubs meer speling geeft. Bij de aanvraag van een nieuwe licentie kan een club aangeven dat ze een bod van vier miljoen euro kregen voor een speler. Als die club in de berekening van inkomsten en uitgaven een bedrag van vijf miljoen euro meldt, hoeft dat geen probleem te zijn. Die club krijgt dan wel een ‘rood licht’.
“Dan komen er extra budgetcontroles in juni, september en december”, legt Licentiemanager Nils Van Branteghem in Sport/Voetbalmagazine uit. “Blijken bij zo’n controle de regels of gemaakte afspraken niet gerespecteerd, dan volgt een transferverbod.”
Clubs die in hun dossier alleen melding maken van het bod dat ze al kregen, ontvangen een ‘oranje licentie’. Dan horen er geen extra controles in de loop van het seizoen bij. Het jaar nadien zouden ze bij hun licentie-aanvraag dan wel een ‘rood kleurtje’ krijgen. Een met extra aandacht te volgen label.
Maar hoe kan je in maart al een juiste inschatting maken van de inkomende transfergelden? In een normaal verloop van het seizoen volgen er na de licentiedeadline nog de play-offs. Stel dat Standard – dat ook stevig in het rood dook in het vorige boekjaar – een bod voor Samuel Bastien kreeg en die vijftien miljoen euro in het dossier voor 2020/2021 opneemt, en de middenvelder loopt op de derde speeldag van Play-off 1 een zware blessure op, wat dan?
Wat als een speler van gedacht wijzigt en een bepaalde club niet (meer) ziet zitten. Ongetwijfeld liepen er in februari of maart 2019 al aanbiedingen voor Sander Berge binnen bij Racing Genk. De Noorse middenvelder koppelde er ook ‘een goed gevoel’ aan vast. Berge bleef tot de volgende mercato. Wat als zijn transfersom een bepalende rol speelde in het licentiedossier?
Een kleinere Engelse club kan vandaag een bod overmaken bij AA Gent of Antwerp, in de waan dat hun goalgetter naar een Spaanse topclub trekt voor een gouden transfersom. Als die tweede deal niet doorgaat, raakt die JPL-speler dan nog weg? En lukt dat aan het vooropgestelde bedrag?
De donkerrode cijfers van het seizoen 2018/2019 nopen aan tot voorzichtigheid en strengheid! Niet tot een ‘wij verwachten in juli of augustus X-miljoen euro te vangen voor die of die speler’. Leidt die speelruimte bij de licentie-aanvragen niet tot nog meer financiële kommer en kwel?
